15 jun Betoverend Schotland
In de zomer van 2015 waren we 10 dagen in het betoverend mooie Schotland. We waren diep onder de indruk van de prachtig wilde natuur en de voelbare magie van het landschap die ons zelfs door de regen heen wist te grijpen. Bijna niet onder woorden te brengen, maar we voelden ons enorm thuis in dit ruige land zo dichtbij huis.
En hoewel we meestal niet snel twee keer dezelfde bestemming zouden aan doen, hebben we meerdere keren gefantaseerd over teruggaan, bijvoorbeeld met een campertje. Waarom zou je ook zo ver weg gaan als je zoveel moois dichtbij hebt? Nou ja…gewoon omdat 😉 Neemt niet weg dat Schotland een van onze favorieten is en blijft en we gaan er dan ook zeker terug in de wat verdere toekomst.
Deze trip kozen we er voor om lokaal een auto te huren en daarmee het land te doorkruisen. Op de dag van aankomst haalden we de auto op aan de rand van Edinburgh en reden in een rechte (of nou ja, kronkelende) lijn naar de camping waar we een “pitch up tent” hadden geboekt voor de daaropvolgende nachten. Zelf kamperen is natuurlijk helemaal het einde, zeker in Schotland, waar je op veel plekken in het wild je tentje op mag slaan. Wij kozen dit keer echter voor een drietal uiteenlopende accommodaties (tent, pipowagen en Victoriaanse B&B) en dat bleek een top combinatie!
We begonnen aan Loch Ness. Onze fijne camping, Inver Coille, lag aan een doorgaande weg dicht bij het kleine Invermoriston. De camping deed zijn naam eer aan (Inver Coille betekent Beside the Wood) en we liepen vanaf het terrein dan ook zo de bossen in zo de Great Glenway op. De tent was van alle gemakken voorzien, zoals een bed op pallets, elektriciteit en meer dan voldoende ruimte om onze spullen vrij te laten bewegen. Bovendien was het sanitair echt meer dan prima en lag er een mooie vuurplaats in het midden van het grote kampeerveld. We sliepen er vier nachten en verkenden van daaruit de (weide) omgeving, zoals Fort William, Drumnadochit, Inverness en de Glencoe.
En natuurlijk betrapte ik mezelf er op dat ik in menig rimpeltje in het Loch toch echt het monster meende te ontwaren. Het zal je maar gebeuren, toch? Maar gelukkig was daar het Loch Ness Centre and Exhibition (topattractie in 2014 dus daar moésten we wel even naar binnen) waar eigenlijk de hele mythe onderuit gehaald werd. Lichtelijk gedesillusioneerd liepen we weer naar buiten. Ze hadden, naar ons idee, wel iets meer hun best mogen doen om de in ieder geval de fantasie in stand te houden. De laatste dag in deze regio gingen we naar de Glencoe, een prachtige vallei waar o.a. de West Highland Way doorheen loopt. We hebben een korte wandeling gemaakt, maar willen hier zeker nog eens terug. Zoveel routes en zo weinig tijd!
Invermoriston en het Loch achter ons latend, reden we na een paar dagen naar het magisch mooie Isle of Skye. Hier sliepen we twee nachten in een van de schattige Shepherd Huts (pipowagens) van Jeanet in Heast. Een super lieve en gastvrije vrouw die samen met haar ezels, kippen en honden aan een doodlopende kronkelweg (zoals zovelen op Skye) woont. Het was heerlijk om in dit klein huisje te slapen waar de ruimte optimaal benut werd met allerlei inventieve foefjes, het ontbrak ons aan niets. En het ontbijt verdient ook een aparte vermelding: zo uitgebreid en vers! O.a. smoothie in een schattig weckflesje, porridge met eilandse whisky (je begint de dag extra vrolijk, gegarandeerd!) en wilde Schotse zalm.
We hadden helaas veel regen op Skye waardoor we niet de wandelingen konden maken die we wilden. We begonnen bijvoorbeeld wel aan de Old Man of Storr, maar konden ‘m niet afmaken vanwege totale doorweektheid. We besloten dus maar om zoveel mogelijk rond te rijden met de auto en op die manier het eiland te verkennen, zoals bijvoorbeeld the Quiraing (zie hieronder). Ondanks de regen dubbel en dwars de moeite waard, maar dankzij de regen willen we dus zeker nog een keer terug. Bovendien bleek 2 dagen (voor ons) veel te kort.
Van Skye zijn we in één ruk teruggereden naar Edinburgh waar we de laatste paar dagen van onze trip verbleven bij de lieve en zorgzame Catherine en Stuart en hun super enthousiaste hondje Bonnie (Glendevon B&B). We vermaakten ons goed in Edinburgh waar we vooral veel door de straten slenterden, whisky dronken en lekker aten bij o.a. Manna Street Bakery en Nom de Plume in het pink district. Spotted by Locals was in ieder geval onze beste vriend als het op eten en koffietjes aan kwam.
10 dagen bleek te kort om alles te doen wat we wilden, maar meer dan lang genoeg om verliefd te worden op het sprookjesachtige Schotland. Dus…until we meet again!
Geen reactie's